Jak odbudować zniszczone włosy, gdy puszą się na widok protein? :)

Pięknowłosa Natalio mam pytanie i jednocześnie nadzieję, że rozwiejesz moje wątpliwości :D Czy jeśli przesadziłam z proteinami, to puch i susz na głowie pojawi się od razu, czy konsekwencje mogę odczuć dopiero po kolejnym myciu? Szukam wytłumaczenia dlaczego moje włosy zamieniły się w trzeszczącą strzechę podczas ostatniego mycia. Ciężko mi za to winić balsam myjący sylveco, więc zastosowana po ostatnim myciu maska (biovax jedwab + keratyna) jest moim głównym podejrzanym.

Blondeme, czytam Twój blog, póki co wyrywkowo i z podziwu wyjść nie mogę! W skrócie – jesteś najlepszą blogerką z jaką do tej pory się “spotkałam”.
Mam pewien dylemat, może będziesz mogła pomóc. Od lat byłam rozjaśniana balejażem, od jakiś 5-6 miesięcy przeszłam na farbę. Od ostatniego farbowania (29.03.2015 – dopiero co:)) jest to moja handmade-owa robota (chodziło o zmniejszenie kosztów bycia blindi:) ). I tu pojawia się problem…. Robiłam farbą Garnier 111. Dwa razy! Bo za pierwszym była masakra. Za drugim jest lepiej choć nadal są prześwity żółto-pomarańcowe, ale ratuję płukanką miesaną z odżywką nakładaną miejscowo – trochę pomaga. Myśle, że może za słaba była woda w tym Garnierze… I zastanawiam się teraz na tą “twoją” farbą, o której wspominasz na blogu… Moje włosy (odrosty) są bardzo zbliżone odcieniem do Twoich odrostów.
Pozdrawiam Cię serdecznie!

ja bardzo polecam maskę ze złotem Biovaxu, świetnie regeneruje

Witam
Na początku chcę powiedzieć, że Twój blog jest jednym z najlepszych jakie udało mi się odwiedzić do tej pory. Jestem tu nowa pewnie dlatego, że ładnych kilka lat nie farbowalam włosów, mój naturalny kolor to brąz na poziomie 6. Niedawno skusiłam się na kreatywne prostowanie i było super, gdyby nie to, że po 3 tygodniach rozjasnilam włosy do poziomu 8-9, fryzjerka najpierw robiła pasemka rozjasniaczem, później farba loreal majirel 8.2. Włoski są nadal proste ale ich kondycja nieco słabsza. Nie narzekam ale po keratynie włosy były idealne takie o jakich zawsze mazylam. Mam pytanie odnośnie kreatywnego prostowania czy mogę je powtórzyć po 2 miesiącach, czy nie zaszkodzi to mojej “czuprynce” i czy efekt powróci taki jak przed razjasnianiem. Dodam że mam włosy prawie do pasa i nie chciałabym ich drastycznie skracać. Na odrostach spróbuję farby rozjasnijacej zamiast rozjasniacza. Myślę że to będzie mniejsze zło, choć moje włosy są bardzo odporne na rozjasnianie.
Serdecznie pozdrawiam,
życzę radosnych Świąt

Jak dobrze że przed chwilą trafiłam na tego bloga!
Swoją drogą mam pytanie odnośnie brwi. Nie zdążyłam nadrobić jeszcze wszystkich postów, ale uważasz że warto wybrać się do kosmetyczki i poprosić o regulację brwi? Ja przy swoich brwiach tak naprawdę nie eksperymentuję, zazwyczaj wyrywam te włoski które totalnie odstają od reszty, aczkolwiek ponad rok temu zauważyłam że obie brwi różnią się od siebie tzn. chodzi mi tutaj o łuk. W lewej brwi mam bardziej zaokrąglony natomiast w prawej brwi jest bardziej ścięty. W dodatku praktycznie nie rosną mi tam włoski, przez co tak jak wspomniałam wyżej – obie brwi mam różne i kompletnie nie potrafię skorygować kształtu! :(

Witaj,

Na Twojego bloga trafiłam niedawno, całkiem przypadkiem, szukając informacji o olejowaniu. Widzę, że na ten oraz inne “włosowe” tematy masz dużą wiedzę, myślę więc, że nie będzie problematycznym podzielenie się nią ze mną ;)

Do rzeczy – chodzi oczywiście o włosy. Całe dzieciństwo miałam włosy długie, bardzo rzadko obcinane – były moją chlubą. Do czasu okresu dorastania, kiedy to wydaje się nam, że wszystko co mówią inni, a zwłaszcza rodzice – jest złe. Moi zawsze chwalili moje włosy i “nie pozwalali” obcinać, kiedy jeszcze mieli taką władzę. Niestety, jako że w pierwszej klasie liceum stwierdziłam, że jestem już dorosła i sama mogę decydować ( a przecież potrzebowałam zmiany i krótsze na pewno będą lepsze) – obcięłam moje długie włoski. Do tej pory mam po tym w domu 40-centymetrowy warkocz, a mimo to włosy nawet po ścięciu nie były krótkie, jakoś za łopatki (wcześniej były za pupę). I od tego właśnie wszystko się zaczęło.

Gdy miałam długie włosy, były proste. Krótsze zaczęły się nie tylko wywijać, ale też nawet kręcić (moja mama ma burzę loków, ale nikt nigdy nie miał po niej włosów). W przeciągu kilku lat włosy podcinałam jeszcze bardziej, cieniowałam, farbowałam na: rudy, blond, czarny. Oczywiście koloryzacje nie były profesjonalne. Pod koniec drugiej klasy poznałam mojego obecnego chłopaka, z którym jestem już 7 lat. Od tamtej pory powiedziałam stop obcinaniu, bo on lubi długie. Wtedy moje włosy sięgały trochę za ramiona.

Zaprzestałam obcinania, ale nie farbowania. Zawsze wydawało mi się, że mój kolor jest nudny – ciemny, mysi brąz. Nijaki, nieciekawy. Eksperymentowałam więc z ochotą. Na studiach, po czarnym kolorze odpuściłam farbowanie na jakieś 2 lata. Potem przyszedł ciemny rudy – wtedy już wiedziałam trochę o pielęgnacji, używałam więc często masek i dostępnych mi wtedy serów. Włosy wyglądały nieźle. Po roku znów zafarbowałam je jednak na czarny, a już po 3 miesiącach zdecydowałam się na jasny blond. Udało się zrobić to w niecały miesiąc (oczywiście w domu), ale włosy były okropne. Suche, sterczące na wszystkie strony, robiły co chciały. Wtedy poczytałam o olejowaniu i sięgnęłam po zachwalany olej kokosowy. Wtedy nie wiedziałam, że może nie polubić się z włosem wysokoporowatym, ba, nie wiedziałam nawet, że takie włosy posiadam. Olej trochę pomagał na moje długie już przed pośladki sianko, ale to nie było to czego oczekiwałam. Po jakimś czasie zrobiłam sobie prostowanie keratynowe – byłam już zdesperowana.

Włosy w porównaniu do stanu sprzed były super. Nie ekstra nawilżone i gładkie, ale lepsze niż przed rozjaśnianiem, do tego były prościutkie. Mimo odpowiedniej pielęgnacji efekt “sprzed” powrócił po około pół roku. Wtedy zauważyłam, że włosy strasznie mi się wykruszyły. Mój chłopak miał pretensje, że je obcięłam, mimo, że tego nie robiłam. To jakoś tak samo… ;( ponadto stało się to w sposób nieregularny, z prostych włosów zostały mi więc “pocieniowane”, szkoda tylko, że z jednej strony miałam ich dużo mniej.

Gdy zauważyłam, że nie rosną postanowiłam, że to koniec. Pofarbowałam je na mój brąz i zdecydowałam, że nie będę już więcej farbować. Oczywiście konieczne było użycie brązu jeszcze kilka razy – farba niemiłosiernie wypłukiwała się z długości włosów – do tej pory są jaśniejsze, od września już jednak nie farbuje, a jedynie dwa razy nakładałam henne by kolor wyrównać.

Oczywiście włosy są krótsze, bo po rezygnacji z blondu musiałam już je sporo podciąć – nie było sensu walczyć z tak zniszczonymi pasmami. Aktualnie znów sięgają mi za łopatki, ale chciałabym żeby były dłuższe. Nie farbuję, nie używam prostownicy ani suszarki (tego w sumie nigdy nie robiłam). Daje im po prostu rosnąć, regularnie podcinam końcówki. Problem jest jednak dalej w ich stanie. Są nawilżone tylko bezpośrednio po myciu, maskach i olejach, potem stają się już suche. Mogę nałożyć olej na całą kitkę kilka razy na dzień, a włosy nie będą mokre ani tłuste – wszystko momentalnie się wchłania.

Znasz już moją smutną historię, gdy to byłam mądrzejsza od całego świata. Z drugiej strony jednak człowiek uczy się na błędach i gdybym nie obcięła ich wtedy, zdecydowałabym się na cięcie prędzej czy później, bo przecież chcemy tego czego nie mamy i kieruje nami ciekawość. W sumie dzięki temu, że zrobiłam to wtedy, miałam czas na zapuszczanie. Wszystko zepsuło natomiast farbowanie – musiałam zniszczyć włosy i sprawdzić kolor, by przekonać się, że najlepiej mi we własnym.

Używam masek biowax, olejuję włosy (aktualnie mieszanka z jojobą i czymś jeszcze, olej z alterry) – też w sumie bez rewelacji. Zawsze zabezpieczam czymś też końcówki (albo i całą kitkę), np. używanym olejem czy jakimś serum, teraz A+E z biowaxa. Ostatnio wcierałam też odzywkę Jantar, i szczerze to nie widziałam wpływu na wzrost włosów, ale zdecydowanie polepszył mi się stan włosów od skalpu gdzieś około do ramion – tam gdzie mam całkiem naturalny kolor. Są błyszczące, miękkie, gładkie (łuski zamknięte, a na reszcie włosów tragedia) – po prostu widać, że zdrowe. Niestety większa część czupryny została taka sama. Od roku używam też specjalnej szczotki, teraz rozczesywanie nie jest koszmarem jak podczas całego dzieciństwa.

Oczywiście wiem, że zniszczyłam je farbowaniem na blond i chciałabym to naprawić. Jednak nurtuje mnie to, że nawet w gimnazjum, na włosach nietkniętych niczym, były one suche, plątały się, nigdy nie były wygładzone. Czy to znaczy, że na moich włosach nie da się po prostu osiągnąć gładkiej tafli jak z reklamy? Czy są z natury wysokoporowate i nic tego nie zmieni? Czy warto dobrać odpowiedni olej? Jeśli tak, to jaki? Ile trzymać go na włosach? Czy może postawić w pielęgnacji na coś zupełnie innego?

Na każdym etapie mojego życia, mimo różnej i czasami naprawdę intensywnej pielęgnacji nigdy tak naprawdę nie byłam zadowolona z mich włosów, nawet gdy były zdrowe i nie zniszczone ;( pięknie wyglądają jedynie po prostowaniu – wtedy są gładkie, a włosy na całej długości nie odstają każdy w inną stronę. Co mogę zrobić by były takie na co dzień?

Przepraszam za esej i ewentualna nieskładność, proszę o odpowiedz i porady. Mogę dosłać jakieś informacje lub np. zdjęcia, jeśli by to pomogło?

Chcę mieć znów długie i naturalnie piękne włosy i liczę na Twoją pomoc ;)

Serdecznie pozdrawiam,
Pati

Witaj serdecznie,
Od dawna obserwuje Twoj blog i czerpie z niego sama przyjemnosc:).
Mam nadzieje, ze jestes w stanie mi pomoc i jestes moja ostatnia deska ratunku.
Mam straszne problemy z wlosami tzn. z koncowkami. Moje marzenie to piekne, zdrowe dlugie wlosy, niestety od 13 lat nie widze efektu dlugosci.
Zdrowo sie odzywiam, uprawiam Sport, koszty kosmetykow na wlosy przechodza ostateczne granice (tysiace euro). saune na wlosy kupilam pare lat temu i troche mi pomogla. Caly czas o nie dbam, nakladam oleje na noc, stosuje przerozne maseczki rowniez z jajka.
Zadnych rozjasniaczy moje wlosy nie ujrzaly, tylko farba. Wlosy mam zadbane, lsniace lecz koncowki to cos strasznego, nie umiem sobie z tym poradzic. Za kazdym razem sie ciesze gdy mam duze odrosty, poniewaz widze roznice w dlugosci, niestety wizyta u fryzjera konczy sie tym samym, trzeba podciac, bo koncowki sa zniszczone. O zgrozo!!!!!!
Nie mam juz sily! Czy kiedykolwiek moje marzenie sie spelni i bede miala dlugie wlosy!?
Bardzo licze na Ciebie, bardzo.
Pozdrawiam serdecznie i duzo calusow:*
Masz inspirujacy typ urody:)